Gambar hanya ilustrasi (Foto : Seruni)

Ji’un (5)

Pituah Enyak

Oleh: Dian Rehem

Gambar hanya ilustrasi (Foto : Seruni)

 

Dulu, waktu emak masih penganten baru, emak pernah ngambek ama bang Pitung babanya Ji’un.

Kalo kata emak, bang Pitung itu maonya menang sendiri. Kaga mao ngalah ama bini. Kalo disalahin marah. Kalo dibilangin manyun. Mukanya merengut. Kaga mao makan, kaga mao ngomong. Langsung keluar, pegih nongkrong di warung cing Rom.

Kan emak jadi tambah kesel. Punya laki kaya bocah, kalo dibilangin ngambek mulu. Maonya emak, bang Pitung itu kalo abis make anduk langsung dijemur, jangan ditaro di atas kasur. Kan anduknya jadi bau gegara ke’emplep bae kaga kena udara. Kalo abis sholat, maonya emak sejadahnya langsung digulung, jangan ditepinin bae. Biar kaga keinjek-injek.

Tapi bang Pitung dibilangin malah marah. Dia kaga terima diomelin. Dia kaga demen dicerewetin. “Enyak gua aja dulu kaga protes,” gitu pikirnya. Dia tinggalin aja bininya lagi ngomel.

Emak kesel banget ngiat lakinya begonoh. Akhirnya dia pegih ke rumah enyaknya. Curhat.

“Nyak, Neng bingung Nyak, ngadepin bang Pitung. Susah banget dibilangin, kaga mao pisan disalahin.”

Emak Ji’un, yang kalo ama enyaknya dipanggil Neng, udah kaga tahan nyeseknya. Keselnya udah ke ubun-ubun. Rasanya kaga nyanggup ngadepin laki yang lagunya kaga semenggah.

“Neng doang, Nyak, yang kalo dibilangin kudu nurut. Dia mah, boro-boro. Kaga minggat juga udah bagus”.

Enyak yang lagi ngebuka tutup pendaringan (tempayan) jadi berenti. Dia mao nyendok beras ampe kaga jadi. Dengerin curhatan anak bontotnya yang lagi galau.

“Aduh Neng boto, anak enyak yang paling kolokan, kesian amat anak kesayangan enyak,” saut enyak prihatin.

“Neng sedih Nyak, masa Neng kaga boleh ngomong apa-apa. Bang Pitung marah mulu kalo Neng tegor.”

Si Neng manyun, mukanya ditekuk-tekuk, bibirnya membleh, aer matanya ngembeng. Emaknya Ji’un ini langsung curhat dari A sampe Z.

Enyak narik napas panjang. Pura-pura prihatin. Padahal dalem ati dia nyengir.

“Nah, makanan gua nih!”

“Ehm.. ehm..” sebelum ngeluarin pituah, enyak dehem dulu udah kaya kong aji Sabenih.

“Neng yang sabar ya, kudu tenangin dulu ati Neng. Jangan kebawa kesel. Namanya berumah tangga emang ada bae masalahnya.” Emak membuka prolog dengan suara lembut. Emak paham, masalah ginian kalo dibiarin jadi betumpuk-tumpuk, lama-lama jadi gede.

“Neng kudu paham nih, yak. Lanang emang dari sononya begonoh. Kaga demen dibantah, apalagi ama bini.”

“Lanang itu egonya gede. Mana mao dia keliatan lebih gebleg dari kita. Sifat lanang emang dari sononya begonoh. Maonya dielu-eluin bae. Dipuji-puji kehebatannya. Disanjung-sanjung kelebihannya. Dia butuh pengakuan. Butuh pengagum, laen ama kita yang butuh senderan.” Enyak mulain pituahnya dengan ngejelasin sifat lanang pada umumnya. Romanannya udah apal banget, nih, enyak.

Si Neng dengerin bari nunduk. Meskipun lagi kesel, kuping dan hatinya dibuka lebar-lebar dengerin pituah enyak.

“Lanang itu, Neng,” lanjut enyak. “Dia udah ditakdirin jadi pemenang. Lanang bisa lari kenceng, bisa bertarung, bisa menerjang, bisa ngelawan, bisa ngedobrak apa bae yang dia mao dobrak. Dia demen ama tantangan, dia adepin semua rintangan kaga pake takut. Yang penting dia paham ama yang diperjuangin,” terang enyak berapi-api.

“Beuh, neng baru tau Nyak, kalo lanang begonoh. Kok keren ya?” Neng melotot kaga percaya.

“Lah, iya. Makanya lanang lebih seneng didengerin daripada ngedengerin. Dia kaga suka dibantah. Kaga demen disalahin. Kaga mao dikritik. Itu semua bisa nyerang egonya. Lanang kan egonya gede banget. Harga dirinya juga tinggi. Kaga boleh disenggol pisan. Bae-bae dah, lempengan ini mah.”

Si Neng dengerin sambil manggut-manggut. Dalem hati dia mikir, lanang ternyata egonya gede juga. Baru tau dia. Kirain cewek doang yang egonya gede. Berarti kudu banyak ngalah, nih.

“Kalo elu mao bilangin laki, mao nyalahin laki, atau mao ngebantah, ada caranya. Jangan maen ngomel bae. Laki paling kaga demen denger bini ngomelnya nyerocos bae, apalagi ngocehnya jedar-jeder kaga berenti-berenti kaya petasan sunat.”

“Haha … Ilok apah, Nyak, orang nyerocos kaya petasan sunat”. Si Neng ketawa ngikik bari miris. ‘gua kalo ngomel kaya gitu kaga, ya?’

“Trus, pegimana Nyak, cara Neng bilangin bang Pitung? Ternyata lanang juga ribed ya, bukan wadon doang.” Si Neng nanya bari ngambil literan beras.

“Gini Neng, kalo laki lu salah, jangan langsung lu tegor. Biarin aja dulu. Jangan langsung marah. Lu inget aja dalem ati kesalahan dia. Ntar kalo dia lagi jonjon, lagi ngasoh, udah ngopi, udah gegaresin kuaci, baru dah, elu bilangin pelan-pelan.”

“Bang, neng kaga demen abang naro anduk di kasur. Kalo abis mandi anduknya langsung dijemur ya, biar ga bau, pan kaga enak kalo anduk basah ke’emplep. Ntar abang jadi gatel gegara anduknya demek”.

“Nah, kalo elu ngomongnya begini, laki lu pasti kaga marah. Kaga tersinggung. Peribahasa nanti dia kerjain apa kagak, udah jangan dimasalahin lagi.

Biarin aja dia naro anduk di kasur, naro kaos kaki di kolong tempat tidur, naro korek kuping bekas pake di atas tipi, jangan dianggap masalah. Kalo mao, lu beresin, kalo kaga mao, ya, lu antepin. Enak kan, jadi kaga ribed? Bodo nanan kalo anduknya bau. Dia yang make, bukan elu. Haha ….”. Emak tawa ampe girang banget lempengan ginian.

“Dehh, Enyak … Hihi … Jorok banget lanang ma, ya, Nyak. Et dah, Neng ma, jadinya geregetan Nyak, pengen ngomel bae. Abisnya kalo diantepin, Neng kaga betah, tapi kalo diberesin, Neng pan, kesel, jadinya ngomel dah.”

“Nah, itu urusan lu. Kalo kaga betah, ya, lu rapiin. Kelar, dah. Yang penting ati seneng jalaninnya. Santai aja. Tenang aja tibang masalah gituan, ma. Jangan ngedumel.

Kalo ati seneng, kaga dibagi duit juga lu nyantai. Dibagi duit lu masakin, kalo kaga, ya, lu antepin. Bagenin pas dia mao makan kaga ada apa-apanya. Suruh cari dewek. Hehe ….” Emak nyengir bayangin si Pitung kelabakan pengen makan kaga ada lauknya.

“Udah begitu aja. Enakkan? Jadi kaga ribed hidup lu. Yang penting lu tenang, biar hati jadi senang. Kalo lu udah tenang, udah nyaman, laki jadi betah di rumah. Kaga bakalan ngayab kemana-mana. Orang dia enakan di rumah. Iya kagak?”

“Ehehehe … Iya ya, Nyak. Mendingan Neng tepinin aja ya, laki mao pegimanah kek! Bagenin dah, rumah berantakan. Bodo nanan ya, Nyak. Enak Neng kaga cape. Yang penting kita pada betah di rumah. Hihi,” girang bener dah si Neng dapet pencerahan dari enyak.

“Nah, iya udah begitu aja. Yang penting ma, jangan kesel. Nyantai aja. Kesian laki dikeselin mulu. Ntar kalo dia kaga betah di rumah bisa berabe.”

“Udah gih lu pulang. Masak dulu. Kesian ntar laki lu pengen makan kaga ada apa-apanya.”

“Lah, bodo amat Nyak, apanan tadi dia pegih kaga ninggalin duit. Yarin dia mo makan kek, kagak kek. Yang penting hati Neng udah kaga kesel. Gitu kan, Nyak?”

“Eh … Uh …”

Glek!

Enyak langsung gelagepan.

About Redaksi Thayyibah

Redaktur